LISÒNDRIA SUT NADAL
Lisòndria as è bütaja sü‘l paltò
facc con la nèbia e coi sogn di lisandrén,
però con tei dauzén che t’am vój ben
per me l’è ‘cme ch’al fisa ancura istà…
At na vizti, cirlén, cui bèl istà
ch’a piàvu ‘1 frèsc a suta tüt cul piònti,
e u su, antònt ch’a stavu là crujà,
d’an mèz al rami ut caresava ‘1 gòmbi…
U smea ieri, e ‘nveci al fa za frigg,
a l’è l’inver’, ormai l’è za rivà,
e la maten-na, apena ch’a son svigg
um piàs a stè dauzén a tei racià.
Po anduma a fè dói pas fina ‘nt el Curs
e tücc cui ch’ancuntrùma i son di amìz,
tücc im rigalu ‘n ciau o ‘n bèl surìz
e noi a suma alegher ‘cme dói spus…
E s’ui verrà la fiòca, se ch’al fa,
Lisòndria ‘sut Nadal l’è ancur pü bèla…
o a sarró mei ch’a son annamurà
ad tei e, perché no, ‘d la me sità…
Vedren-ni illüminaji, tónta gent…
Tücc cui che ‘t vighi i son carià ‘d rigal,
Lisòndria l’è pü alegra, a l’è Nadal
ch’ui pòrta a tücc an po’ ‘d felicità…
[Gianni Fozzi]
foto Rossella Perfumo