U SIUR E ‘L POVER CRISTU
di Gianni Regalzi
L’è za d’an po’ ch’ai pens: “ Chissà chi ch’lè
ch’al fà andè ‘vonti ‘l mònd con ‘st’ingiüstisa.
An poc a na j’òn tònc, e tònc iu nè
che na jòn mea, ma ista a l’è giüstisia?”
“Sa, la mia azienda và, esporta in Cina”
“Me sòn in manuval, a tir sü di peiš
a tir la cinghia e a fas ‘na gròn bigina,
sò nent ‘cme fè rivè a la fen del meiz.
“Ogni tre mesi cambio la vettura
intanto la detraggo, ho la fattura”
.
“Me a vag a travajè an biciclёta
e quòndi cum va ben, ai büt in ura”.
“La mia Signora va al circolo del Bridge
e gioca molto bene a Baccarat”
.
“Anvece me muje, l’è sempr an cà
pòs nent crumpèi el paltò acse la frigg”.
“L’azienda l’ho ereditata da papà
mi aiuta ancora in contabilità”.
“Anvece me Papà quòndi ch’lè a cà,
al va gòji i denc còn an meš ai prà.
“Le ferie le trascorro giù a Tropea,
abbiamo una gran villa con piscina”.
“Me i quendez dì d’Agust, a vag mai vea,
vag cuca vota a Burmia con Luigina”.
Lo sa che lei è molto fortunato?
non deve assecondar la corruzione,
non ha problemi con il sindacato,
e tra un paio d’anni andrà in pensione.
A j’ava mai pensà a la me furtёn-na
an fònd se a uard u ciel a vig la lёn-na
e quònd ch’a riv a cà e a sar la fnestra,
u j’è semper an s’la tòula in tònd d’amnèstra.
Lisòndria, 5 G-ügn 2006
Gianni Regalzi
(Da “Poesie d’Amore”)
(Dir. Ris. Legge 633 del 1941)