U SO’ PRUFŰM

U SO’ PRUFŰM 
(Dedicata a Mia moglie Marisa quando da fidanzati
andavamo a Bormida in bicicletta)

‘Na vota u noster mar a Burmia l’era
andavu ‘n biciclёta a la maten,
con dói subric el pón e la barbera,
‘na lёsa ‘d burgunzóla e i salamen.

La strà l’era ‘ngeraija e ‘l gròn puvrón,
a m’allurdava ‘l braiji e la camiza,
ma con la me murusa an su stangón,
a stava propi ben; l’era Marisa.

Con l’aria cóuda, i sò cavì durà
im caresavu j’ògg e u só prufüm
in divu ch’j’era propi annamurà.

Quònt’acqua cu j’è pasà propi ‘n cul fiüm,
ades són ciospu, griz e an po’ ansansà,
ma le l’è ‘ncur con me, co’u só prufüm.

Lisòndria, 1 Mars 2007
Gianni Regalzi

TRADUZIONE

IL SUO PROFUMO

Una volta il nostro mare era a Bormida
andavo in bicicletta alla mattina,
con due frittatine il pane e la Barbera,
una fetta di gorgonzola e i salamini.

La strada era inghiaiata e il gran polverone,
mi sporcava i pantaloni e la camicia,
ma con la mia fidanzata seduta sulla canna della bicicletta
mi sentivo felice, era MARISA.

Con l’aria calda, i suoi capelli biondi
mi accarezzavano gli occhi e il loro profumo
confortavano in mio amore.

Quanta acqua è passata in quel fiume,
ora sono brontolone, canuto e un poco rimbambito,
ma Lei è ancora con me, con il suo Profumo.