Navigando nel dialetto alessandrino

Fanciot, stè atent, am racumond, prima ad piè degl’inisiativi asardaji pensèa ben, perchè us turna pu andrera e al po esi periculuz e brizè… DÈSIRÈE A són riuscì fèla amni ‘n cà, l’ era am po’ ch’ai stava drera l’hó ‘ncuntraja in ura fa ans’la porta ‘d l’usterea…

 

Jënna del mìla manéri dna vòta per dì che jën ‘l àva vója ‘d fè ‘n càzzo, ch’ui piašìva nénta travajè l’éra: “al è ‘cmé l’àšu del Gàgiu che ‘cmé ch’al vìgh el bàg u süda” (è come l’asino del Gagiu che come vede il basto suda!)!
El Gàgiu ‘l éra u stradinòm d’in urtlòn dla Vàl, ch’l avnìva a fè mercà a Lisòndria.

Antonio Silvani