NA BUSA d’ALZHEIMER di Ugo Boccassi
Rangòn. – se t’hai? Cameini tüt sdrulà!
Bucàss. – A són sghià ansüma na büsa…
R. – T’ei cascà?
B. – No…
R- anlura t’ei furtünà. Pistè na büsa porta bén!, Ma a capis nénta perchè ‘t vai tüt stort..
B. adèss am set po’ t’la spieg..
R. – me a sent ‘na spüsa… T’hai pulì bén el ghëti?
B. – Figürti…
R. – Mah? Va bén spiegmi…Donca
B. – Donca, cme t’hai dicc te, la porta furtén-na… E l’è veira. A són andacc da Sücott, lo speziale, perché a duviva crumpè el supòsti ‘d glicerina e ‘t crederreisi nenta: i davu doi scatuli al prési
‘d jën.na.
R. – Bèla furtén-na con cul chi custu… ma a j’o ancura da capì la tò caminada.
B. – È che “siccome per così dire” la sgonda l’era a gratis, am na són büta doi e menu mal ch a j’ava el braghi a la zuava. Adèss al só perchè i ciamu a la Scagassa!
